Kiraz Çiçekleri

Bloga başlama günüm daha doğrusu gecem bu geceymiş...Öncelikle bu blogu bana açan yasmin'e teşekkür:) Bakalım teknoloji cambazı olarak neler yapacağım blog dünyasında...

Fonda Damien Rice çalıyor. Bu pirinç soyadlı şahsı bilirdim ama bir arkadaşım sayesinde, daha bi tanır oldum kendisini , sesi de güsel, şarkı sözleri de, bakalım ekleyebilirsem bi de şarkısını ekleyim.



Blogun adı Vişne Çekirdeği, anlatacağım film Kiraz Çiçekleri...Seviyorum galiba bu çekirdekli familyayı...

Film festivali tarihimde, bilet almadığım filmlere, seans öncesi " bileti olan var mı? bir bilet, bir bilet!" diyerek girmişliğim çoktur hatta girememişliğim hiç olmamıştı, taa ki bu filme kadar! Hiç bu kadar sefilce " bileeeet, sadece bir bileeet" dediğimi hatırlamıyorum. Ne talep varmış filme. Allah'tan benim gibi olan 4-5 kişi daha vardı. Film başladı, biz içeri giremedik ama yarım saat sinemanın kapısı önünde siftindik. Öyle ya, Emek sinemasının emektar çalışanlarının bizi kaç filme sessizce almışlığı vardı, niye olmasındı... Ama bu sefer uzun saçlı,havalı İKSV görevlisi kurallara sadıktı, havalıydı ama olayın ruhunu kaçırmıştı. Siftinenler arasında bizden yaşça oldukça büyük bir hanım " hala böyle şeyler için burada direnen insanları görmek iyi geldi bana " dedi. Yaptığımız bişi yoktu esasında ama bu sözler iyi hissettirdi beni:)

Kaçırdığım bu filmi geçen gece evde Mithat ile izleme şansım oldu. Çaktırmadan sarsan filmlerden. Filmin sonunda ikimiz de burnumuzu çekiyorduk fırk fırk. Sarstı. Halaa etkisindeyim. Yaşarken kaçırdıklarımız, görmediklerimizle ilgili. Konusu kısaca aşağıdaki gibi. Bu arada ben bol bol kiraz çiçeklerini göreceğimi sanıyordum ama çok da ona odaklanmamış Doris Dörrie. Seyredilmesini tavsiye ederim.