Featured Post

17 April 2014

Bu İş Zor Yonca...

Dün kendimce eğitim içeriği oluşturuyordum. Bir konudan bahsederken, Bülent Ortaçgil ve bir şarkısı geldi aklıma. Şarkının adı: "Bu İş Zor Yonca", pek severim. Onu çaldım birkaç kere, iyi geldi.
O yüzden, önce onun müziği gelsin...


*
Dün bir de evde aylık genel temizlik vardı. (Ne mutlu bana:) (Bu ev işleriyle ilgili anılarımdan başka bir yazıda bahsedeceğim.). Ev temizliği için bize yeni gelmeye başlayan teyzemiz; güleryüzlü, tezcanlı bir kadın. Bütün hafta temizliğe gidip, akşamları da evde yatalak kayınvalidesine bakıyor. Ama hayattan yakınmıyor, ara ara şükrettiğini de duydum iş yaparken.
Öğle, yemek yemek için mutfağa geldiğinde, Barış Manço çalıyordu ı-pod'da. "Aaa, rahmetli Barış Manço mu? Ne güzel şarkı sözleri yazmış değil mi?" diyiverdi ve sonra o sıra çalmakta olan Halil İbrahim Sofrası şarkısının sözlerini mırıldandı. Yemeğin sonunda da "Halil İbrahim sofrası gibi bereketli olsun sofranız" dedi ve hemencecik işine döndü.
Bir insanın insanlığının okuma yazmayla çok alakası yok bence. Teyzenin yaşama tutunma, hayatı algılayıp yorumlama şekli çok bilgece geliyor bana. "Günümüze eşlik eden her insandan öğreneceğimiz birşey var şu hayatta" diye düşünerek ben de kendi işime dalıyorum sonra...
*
Akşamında gene Bülent Ortaçgil dinlemeye dönüyorum. Yemek yerken, Ortaçgil'in "Benimle Oynar Mısın?" şarkısı çalıyordu. Defne'nin şarkıyı dinlediğine dikkat etmemiştim, ta ki bir yerde isyan edene kadar:
 -"Yok canım, oynamam, niye oynayalım ki? di mi anne?"
-"Hah:) Aslında, beni her halimle sever misin gibi birşey söylemeye çalışıyor".
-"Bilmem, gene de saçma, taş olsam felan diyor.
-Ben taş olsam, sever misin beni?
-Yaaaani, sen olduğun için evet ama annem olarak kalırsan...
(Neyse yaa, son soruyu sormana hiç gerek yoktu Füs:)
*
Hayatı böyle basit, olduğu gibi görmek ne güzel...Defne büyüdüğünde de böyle görebilse hayatı isterim...



No comments:

Post a Comment